Σαν σήμερα, στις 21 Οκτωβρίου του 1988 έξω από το λιμάνι του Πειραιά, μαθητές και συνοδοί από 30 αγγλικά σχολεία βρέθηκαν στο νερό σε λιγότερο από μία ώρα…
Το πρωί εκείνο βυθίστηκε στο λιμάνι του Πειραιά το κρουαζιερόπλoιο «Jupiter», που μετέφερε 415 μαθητές μαζί με 60 συνοδούς από σχολεία της Αγγλίας.
Στις 21 Οκτωβρίου το 1988 στο λιμάνι του Πειραιά επικρατούσε η γνωστή καθημερινότητα, όταν μέσα σε 15 λεπτά άλλαξαν όλα. Το κρουαζιερόπλoιο «Jupiter», που μετέφερε 415 μαθητές μαζί με 60 συνοδούς από 30 σχολεία της Αγγλίας και πραγματοποιούσε εκπαιδευτική κρουαζιέρα στη Μεσόγειο, έπλεε μόλις ένα μίλι από την μπούκα του λιμανιού, όταν ξαφνικά εμβολίστηκε από ένα ιταλικό πλοίο μεταφοράς αυτοκινήτων «Adige» 5.500 τόνων.
Το κρουαζιερόπλοιο άρχισε να μπάζει νερά, πλημμύρισε και το κατάστρωμα και γρήγορα άρχισε να βυθίζεται. Στο λιμάνι του Πειραιά σήμανε συναγερμός, ενώ μικρότερα σκάφη έπλευσαν αμέσως κοντά του ώστε να περισυλλέξουν επιβάτες και πλήρωμα.
Όπως αναφέρει η Μηχανή του Χρόνου, μέσα σε 40 λεπτά το πλοίο είχε βυθιστεί. Περίπου 25 παιδιά που είχαν ανέβει στα πάνω καταστρώματα, κατά τη βύθιση βρέθηκαν στην επιφάνεια της θάλασσας και περισυνελέγησαν αμέσως.
«Γλίστρησα στο νερό και κολύμπησα προς ένα μεγάλο σκάφος περίπου 50 μέτρα μακριά. Καθώς το πλοίο πήγε κάτω είδα ένα χέρι με ένα λευκό μαντήλι να κάνει πάνω – κάτω στο νερό. Έπρεπε να κολυμπήσω γρήγορα αλλιώς θα με έπαιρνε η δύνη του νερού προς τα κάτω. Το πλήρωμα του ρυμουλκού που ήταν κοντά μου φώναξε «κολύμπα πιο γρήγορα», περιέγραφε αργότερα μία από τους επιβάτες, η Σούζαν Γκόλντινγκ.
«Το νερό ήταν ζεστό … Γύρισα για να δω το πλοίο. Είχε έρθει σε κατακόρυφη θέση και βυθίστηκε σε λιγότερο από δύο λεπτά αφού είχα βουτήξει μέσα στη θάλασσα. Η δύνη της θάλασσας με τραβούσε προς τα κάτω. Πάλευα για να μείνω στην επιφάνεια. Εκεί κοντά ήταν μια Ινδή κοπέλα που κουνούσε τα χέρια της και η οποία δεν ήξερε να κολυμπάει. Και τις δυο μας πήρε η θάλασσα προς τα κάτω … αρκετά βαθιά…προσπάθησα να τη βρω μέσα στη θάλασσα, αλλά δεν μπορούσα επειδή είχε πολλά λάδια το νερό», έλεγε ο Κάρολ Τζιλ.
Δυστυχώς τέσσερα άνθρωποι δεν τα κατάφεραν. Ήταν δύο από τους επιβάτες- ένας καθηγητής και μια μαθήτρια- και δύο μέλη του πληρώματος. Περισσότεροι από 60 άνθρωποι, εκ των οποίων 30 μαθητές, τραυματίστηκαν και μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία.
