Στην δημοσιογραφία είναι λογικό κάποιοι να βιάζονται.
Το έχω κάνει και γω πολλές φορές στο κυνήγι της είδησης ή μιας οποιασδήποτε μορφής αποκλειστικότητας.
Αυτό είναι όχι μόνο θεμιτό αλλά πολλές φορές και μονόδρομος για τον δημοσιογράφο.
Όμως αυτό είναι άλλο και άλλο είναι το να προσπαθεί ένας δημοσιογράφος ή ένα μέσο να εκβιάσει την εξαγωγή συμπερασμάτων ή την κατασκευή οποιουδήποτε πορίσματος, που εξυπηρετεί ιδεολογίες και κολλήματα του ανθρώπινου νου και της δημοσιογραφικής διάστασης που υπηρετεί πολιτικές απόψεις μέσα από αυτό.
Πρόσφατα ζήσαμε ένα ακόμα τέτοιο περιστατικό που καταγράφηκε από μερίδα του τύπου στην προσπάθεια του να δικαιώσει δικές του θέσεις.
Αναφέρομαι στα κρούσματα που αρχικά εντοπίστηκαν στο κρουαζιερόπλοιο της Tui που ξεκίνησε να κάνει home port από το Ηράκλειο, και που τελικά αποδείχθηκε ότι η όλη ιστορία ήταν ο ορισμός της δημοσιογραφικής φούσκας αντίστοιχης με την φούσκα που κάποιοι όπως και στο παρελθόν έχει φανεί έχουν στο μυαλό τους.
Με περίσσια βιασύνη και χωρίς να έχουν τίποτα χειροπιαστό ή οριστικό ως επιστημονικό πόρισμα και επιστημονικό εύρημα, καταδίκασαν τους πάντες και τα πάντα όπως η ιδεολογία τους τους επέβαλε απλά για στιγμιαία δικαίωση που όμως ήταν απ’ ότι αποδείχθηκε καταρχάς κύβδυλη αφετέρου εντελώς ανυπόστατη.
Είναι αυτό δημοσιογραφική δεοντολογία και αντικειμενικότητα ή είναι δημοσιογραφία εξαρτημένη και κατευθυνόμενη ακόμα και σε τέτοια θέματα;
Να πλήξουμε δηλαδή ότι δεν μας βολεύει πολιτικά και δεν μας αρέσει ακόμα κι αν δεν έχουμε επιχειρήματα, κι ας πλήξουμε παράλληλα ότι μπορεί να είναι καλό και ωφέλιμο για την χώρα και την τοπική οικονομία.
Η αλήθεια είναι ότι όπως γίνεται σήμερα το home port από το Ηράκλειο για το Mein Schiff 6 δεν αφήνει ουσιαστικά οικονομικά οφέλη στην τοπική αγορά πλην των εσόδων στον ΟΛΗ ΑΕ.
Αλλά με αυτόν τον τρόπο θωρακίζεται και η τοπική κοινωνία που δεν θα έρθει ποτέ σε επαφή με τους ταξιδιώτες – επιβάτες του κρουαζιερόπλοιου,αφού έρχονται αεροδρόμιο έχοντας υποβληθεί σε τεστ και από κει κατευθείαν στο πλοίο όπου εν πλω συνεχώς ελέγχονται και μάλιστα με πρωτόγνωρα αυστηρές διαδικασίες τέτοιες που δεν ξέρω αν η μεγάλη μερίδα της Ελληνικής κοινωνίας θα αποδεχόταν.
Οι αποκλειστικές πληροφορίες μας μάλιστα λένε ότι στο πρώτο δρομολόγιο εντοπίστηκαν επιβάτες που δεν ακολούθησαν την εκδρομή στην Αθήνα με αποτέλεσμα να τους απαγορευτεί η επιβίβαση στον Πειραιά κρίνοντας ότι δεν υπήρξε ο έλεγχος κατά την παραμονή τους στην πρωτεύουσα.
Αυτό λοιπόν που συμβαίνει στο Ηράκλειο κατά τις συγκεκριμένες προσεγγίσεις δεν σημαίνει ότι είναι λάθος ή είναι κακό να συμβαίνει η διαδικασία όπως συμβαίνει.
Δηλαδή τα πολύ αυστηρά πρωτόκολλα και οι σφιχτές διαδικασίες που πραγματικά εντυπωσίασαν μέχρι και τους πλέον δύσπιστους γνώστες.
Αυτό που επίσης είναι πρωτόγνωρο στο Ηράκλειο για τους ανθρώπους της κρουαζιέρας είναι πως υπάρχει μια άψογη συνεργασία και συνεννόηση σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή μεταξύ των φορέων της Περιφέρειας Κρητης, του ΟΛΗ και της υγειονομικής περιφέρειας Κρήτης.
Τι μπορεί να επιφέρει όλο αυτό;
Την διάκριση των προσπαθειών των ανθρώπων του λιμένα και των λοιπών εμπλεκόμενων τοπικών φορέων που θα οδηγήσει στην μετά covid 19 εποχή, σε πρωταρχική επιλογή για όλες τις μικρές και μεγάλες εταιρείες κρουαζιέρας.
Άρα και στην ενίσχυση της τοπικής μας οικονομίας που απλά τώρα δεν δύναται να αποκομίσει άμεσα οφέλη.
Μπροστά σε όλο αυτό το φάσμα των δυνατοτήτων για το Ηράκλειο και τις επιχειρήσεις του, κάποιοι φαίνεται απροκάλυπτα προτάσσουν την κομματική σκοπιμότητα με την “δημοσιογραφία” σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Γραφίδες παντελώς άσχετες με το αντικείμενο και τα πρωτόκολλα.
Γραφίδες που η λέξη κρουαζιέρα είναι μια λέξη άγνωστη.
Γραφίδες που έχουν την κακή συνήθεια να διατυπώνουν απόψεις επί παντός επιστητού χωρίς γνώση,χωρίς ρεπορτάζ,χωρίς έρευνα,και με περίσσια βιασύνη που οδηγεί στο λάθος την αστοχία και το ψέμα.
Δεν είναι η βιασύνη για το αποκλειστικό.
Είναι η βιασύνη να πάρεις κομματικά γαλόνια και να πιστωθεί η γραφίδα τα εύσημα των άσχετων αναγνωστών και του πλήθους που ζητά αίμα προς ικανοποίηση μικροπολιτικών συμφερόντων.
Δεν είναι η πρώτη φορά.
Παλιοί γνώριμοι άλλωστε έχουν δώσει το στίγμα τους σε ύδατα θολά.
Εκεί όπου ψαρεύουν οι πειρατές της δημοσιογραφίας.
Άξιος ο μισθός τους.
Κώστας Συλιγάρδος
