Λειτουργούμε ως ιδιοκτήτες μιας γης που δεν μας ανήκει, απλώς τη δανειστήκαμε από τις …επόμενες γενιές. Και διώχνουμε τα πάντα, δηλητηριάζουμε τα ζώα και τα πουλιά- εμάς τους ίδιους δηλαδή!
«Αντί να λιγοστεύουν αυτοί αυγατίζουν. Και όπου να ναι τελειώνει ο Οκτώβριος!» μου ΄λεγε έμπειρη ξεναγός που δεν θυμάται ξανά τα 30 τόσα χρόνια ,που δουλεύει ,να έχει τόσο κόσμο η Κρήτη. Και είναι αλήθεια. Μια βόλτα στους δρόμους το αποδεικνύει: τουριστικά λεωφορεία να πηγαίνουν πάνω κάτω, ενοικιαζόμενα ΙΧ κατακλύζουν ακόμη το «διεθνή» μας δρόμο (ΒΟΑΚ) και πολλά -αν όχι όλα- ξενοδοχεία ακόμη ανοιχτά! Ορισμένοι μάλιστα ξενοδόχοι θα τολμήσουν να κρατήσουν τη σεζόν «ζεστή» και τους χειμωνιάτικους μήνες.
Εκατομμύρια τουρίστες έρχονται στην Κρήτη για το εξαιρετικό περιβάλλον , τη μοναδική φύση μας, τα μνημεία του τόπου. Και εισρέουν δισεκατομμύρια σε συνάλλαγμα , γίνονται τονωτικές ενέσεις σε μια οικονομία που δοκιμάζεται χρόνια.
Χαράς ευαγγέλια, λοιπόν, για τη γη της Επαγγελίας, τον ευλογημένο τόπο μας, την Κρήτη μας! Αλλά και τα… ευαγγέλια και η χαρά έχουν ένα τέλος. Συνήθως δε κι ό, τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο.
Και πόσο ακόμη πόνο μπορεί να αντέξει αυτός ο τόπος;
Η Κρήτη διέθετε ένα μοναδικό περιβάλλον, καταπληκτικές θάλασσες και πόσιμα νερά, χλωρίδα και πανίδα, ικανή για να θρέψει τον ντόπιο πληθυσμό της και όχι μόνο… Κάποτε αυτά. Σήμερα πώς να «σηκώσει» τα 2-3 εκατομμύρια επιπλέον ανθρώπους που έρχονται; Με λειψυδρία, με συνεχή υποβάθμιση του περιβάλλοντος, άκρατη δόμηση, συνεχή πίεση σε μια φύση που είναι ήδη στα όριά της. Αλλά δεν μας φταίνε αυτοί που έρχονται- τουναντίον! Εμείς έχουμε το «θεματάκι» μας, πρέπει να το καταλάβουμε.
Λειτουργούμε ως ιδιοκτήτες μιας γης που δεν μας ανήκει, απλώς τη δανειστήκαμε από τις …επόμενες γενιές. Και διώχνουμε τα πάντα, δηλητηριάζουμε τα ζώα και τα πουλιά- εμάς τους ίδιους δηλαδή!- γεμίζουμε πλαστικά τις θάλασσες, φτιάχνουμε αυτοσχέδιες χωματερές κατά πως μας βολεύει. Ακόμη και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε…λάθος βάση τις εκκινήσαμε!
«Τα δάση προηγούνται των λαών, οι έρημοι τους ακολουθούν», έλεγε ο Σατωβριάνδος τον 17ο αιώνα. Φοβερή μαντεψιά! Δυστυχώς για την Κρήτη ισχύει απολύτως. Δεν ξέρω τι θα παραδώσουμε στους πραγματικούς ιδιοκτήτες αυτής της γης -τις επόμενες γενιές- αλλά είναι βέβαιο ότι θα είμαστε υπόλογοι για τις βαριές συνέπειες του παραλογισμού μας. Και μη νομίσετε ότι χρειάζονται πολλά. Αρκεί να αλλάξουμε μυαλά, να ακούσουμε τη γη, τη φύση.
«Να ξέραμε αφεντικό τι λένε οι πέτρες, τα λουλούδια, η βροχή ! Μπορεί να φωνάζουν, να μας φωνάζουν, κι εμείς να μην ακούμε» που φώναζε κι ο Ζορμπάς στον Καζαντζάκη.
δημοσιεύθηκε στο ΣΤΙΓΜΑ της Πατρίδος
Πηγή:Cretalive.gr
