Νέες προσδοκίες για την ανάπτυξη της τουριστικής αγοράς στην χώρα μας γεννά το νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για την ίδρυση και την λειτουργία υδατοδρομίων με τα πρώτα υδροπλάνα να αναμένονται να ξεκινήσουν τις εμπορικές πτήσεις το αργότερο το καλοκαίρι του 2019 από το Ιόνιο.
Δύο τουλάχιστον εταιρείες, η Ελληνικά Υδατοδρόμια και η Hellenic Seaplanes, αναμένουν το νέο θεσμικό πλαίσιο για να ξεκινήσουν την λειτουργία τους. Το πρώτο δίκτυο υδατοδρομίων της χωρας αναμένεται να ξεκινήσει μέσα στην επόμενη χρονιά καλύπτοντας το Ιόνιο Πέλαγος με βάση την Κέρκυρα. Αυτή τη στιγμή έχουν αδειοδοτηθεί υδατοδρόμια μόνο στην Κέρκυρα, στους Παξούς και στην Πάτρα, ενώ η Ελληνικά Υδατοδρόμια έχει καταθέσει αιτήσεις και για τη Λευκάδα και το Μεγανήσι. Οι επενδυτές εκτιμούν ότι μπορεί υπό προϋποθέσεις να δημιουργηθεί ένα δίκτυο με περισσότερα από 100 υδατοδρόμια που θα συνδέουν όλα τα μέρη της χώρας.
Οι επενδυτές αναμένουν εδώ και καιρό την νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης για τα υδατοδρόμια που θα ξεκλειδώσει και άλλους προορισμούς και ετοιμάζονται για τις επιχειρηματικές τους κινήσεις. Η Hellenic Seaplanes έχει εξασφαλίσει χρηματοδότηση έως και 250 εκατ. ευρώ από την Petrichor Capital Partners (PCP), εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίων που εδρεύει στο Λονδίνο αλλά υπό ελληνική διαχείριση. Με τα κεφάλαια αυτά η Hellenic Seaplanes θέλει να επεκτείνει τον στόλο της κατά 20 υδροπλάνα αλλά και να κατασκευάσει περί τα 100 υδατοδρόμια (50 μικρού μεγέθους, 50 μεσαίου μεγέθους και 10 μεγάλα) σε όλη την χώρα.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την λειτουργία των υδατοδρομίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια είναι η δημιουργία τουλάχιστον ενός μητροπολιτικού υδατοδρομίου στην Αττική. Η Hellenic Seaplanes βρίσκεται σε συζητήσεις με τον Οργανισμό Λιμένα Ελευσίνα για τον σκοπό αυτό. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, η Αττική να αποκτήσει όχι ένα αλλά δύο υδατοδρόμια με το δεύτερο να σχεδιάζεται για την Ανατολική Αττική.
Τι προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών
Το νομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα διαχωρισμού της διαδικασίας αδειοδότησης σε δύο στάδια όποτε μπορεί ο κάτοχος άδειας ίδρυσης του υδατοδρομείου να είναι διαφορετικός από τον κάτοχο άδειας λειτουργίας και εκμετάλλευσης. Η άδεια ίδρυσης δίνεται υποχρεωτικά σε ΟΤΑ, Λιμενικά Ταμεία, Οργανισμούς Λιμένος ή άλλους φορείς και υπηρεσίες του Δημοσίου. Ωστόσο άδειες λειτουργίας και εκμετάλλευσης μπορούν να εκδοθούν και για ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με το υπουργείο Υποδομών, η πρόταση αυτή αναμένεται να επιταχύνει σε μεγάλο βαθμό την αδειοδότηση των υδατοδρομίων, εισάγοντας μια απλούστερη, ευέλικτη και ρεαλιστική διαδικασία, περισσότερο φιλική για τους εν δυνάμει επενδυτές, που επιπλέον διευκολύνει και προωθεί συνέργειες τύπου ΣΔΙΤ.
Επιπλέον με το νομοσχέδιο θεσμοθετούνται οι δυνατότητες χρήσεις περιοχών για τα υδατοδρόμια, καθορίζονται τα απαραίτητα δικαιολογητικά και οι απαιτούμενες μελέτες. Παράλληλα προβλέπεται ότι τα τιμολόγια υπηρεσιών των υδατοδρομίων μπορούν να τα καθορίζονται από τους φορείς λειτουργίας και όχι από ΚΥΑ, έτσι οι τιμές μπορούν να καθορίζονται ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς.
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου: «Τα υδροπλάνα χαρακτηρίζονται ως τα πλέον κατάλληλα μέσα μεταφοράς συνδυάζοντας την άμεση και ταχεία εξυπηρέτηση των αεροπλάνων με την ευελιξία των πλωτών μέσων. Λαμβάνοντας υπόψη το νησιωτικό χαρακτήρα της Ελλάδας και τις συγκοινωνιακές ανάγκες της, τα υδροπλάνα μπορούν να αποτελέσουν ευέλικτη εναλλακτική επιλογή για τις μεταφορές προσώπων και αγαθών. Στις περιπτώσεις δε των μικρών και απομακρυσμένων νησιών που στερούνται χερσαίου αεροδρομίου ή οι ακτοπλοϊκές συνδέσεις είναι εποχιακά ανεπαρκείς, τα υδροπλάνα μπορούν να συμπληρώσουν τη μεταφορική εξυπηρέτηση και να εξασφαλίζουν αδιάλειπτη σύνδεση της νησιωτικής και ηπειρωτικής χώρας».
Το κακό παρελθόν και ο… σκεπτικισμός
Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως σε ένα κομμάτι της αγοράς επικρατεί σκεπτικισμός. Από τη μία γνώστες της αγοράς υπενθυμίζουν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που θα δοκιμαστεί το συγκεκριμένο μέσο μεταφοράς στη χώρα μας. Η προηγούμενη ήταν μια δεκαετία πριν όπου το «πείραμα» των υδατοδρομίων έληξε άδοξα.
Αφού σταμάτησαν λίγο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα υδροπλάνα επανεμφανίστηκαν στην Ελλάδα το 2004. Μέσα σε τέσσερα χρόνια, μέχρι το 2008 που σταμάτησαν, πραγματοποιήθηκαν περί τις 18.500 πτήσεις μεταφέροντας περίπου 180.000 επιβάτες. Δημιουργήθηκε δίκτυο στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου, στο οποίο περιλαμβάνονταν προορισμοί όπως: τα Ιόνια νησιά (Κέρκυρα, Κεφαλονιά, Λευκάδα, Ιθάκη, Ζάκυνθος, Παξοϊ), η Αθήνα και η Πάτρα, καθώς και οι λίμνες Ιωαννίνων και Καστοριάς. Για πολύ μικρό χρονικό διάστημα τα υδροπλάνα δραστηριοποιήθηκαν και στο Αιγαίο, συνδέοντας την Ίο, την Πάτμο και την Κάλυμνο με το Λαύριο.
