Νεάπολη Λασιθίου. Μόλις έχουν αρχίσει να πέφτουν οι πρώτες στάλες της μαγιάτικης βροχής στον κόλπο Μιραμπέλου, αλλά δύο ομάδες τουριστών βγαίνουν χαρούμενες, σαν τα μελίσσια, από ένα κτίριο, κρατώντας δυο-τρεις τσάντες. Εχει τελειώσει η ωριαία επίσκεψή τους στο Κτήμα Βασιλάκη, ένα σύγχρονο ελαιοτριβείο που τους έχει προσφέρει τη γευσιγνωσία του λαδιού, αλλά και ένα ταξίδι στον χώρο και τον χρόνο. Διότι αν και περπατάς στους χώρους ενός σύγχρονου πρότυπου ελαιοτριβείου μόλις συναντήσεις τις παλιές πέτρες με τις οποίες συνέθλιβαν τον καρπό της ελιάς, εκ των πραγμάτων επιστρέφεις σε παλιές εποχές, τότε που ο προπάππους της οικογένειας Βασιλάκη, Βασιλομανόλης, έφερνε το 1865 τις αποκαλούμενες «φάμπρικες», δηλαδή το παλιό ελαιοτριβείο με πέτρες τις οποίες περιέστρεφαν γύρω-γύρω τα άλογα.
Σήμερα αυτές οι τεράστιες πέτρες και τα υπόλοιπα παλιά μηχανήματα πίεσης των ελιών κοσμούν τον χώρο του ελαιοτριβείου, ωστόσο στα διπλανά κτίρια υπάρχουν τα σύγχρονα μηχανήματα της ψυχρής έκθλιψης και της τυποποίησης, τα οποία, όπως θα δούμε, με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται παραπέμπουν στην παλιά εποχή. Διότι παράγεται ένα εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο ανώτερης ποιότητας, το οποίο εξάγεται σε 25 χώρες, και αποσπά διεθνή βραβεία, όπως εκείνο του Διεθνούς Διαγωνισμού Λαδιού στη Νέα Υόρκη το 2015 για το λάδι Charisma ή το βραβείο για το βιολογικό Vee σε διαγωνισμό του Terraolivo στο Ισραήλ.
Ας επιστρέψουμε, όμως, πίσω στον 19ο αιώνα όταν ο προπάππους της οικογένειας Βασιλάκη ξεκινά την παραγωγή λαδιού που γίνεται εντατικά από το 1865. Η οικογένεια διαθέτει κτήματα ελιών στην περιοχή, αλλά γρήγορα οι παραγωγοί της περιοχής εμπιστεύονται το λιοτρίβι, όπου αφήνουν τους καρπούς του μόχθου τους. Η παράδοση με τις πέτρες θα συνεχιστεί μέχρι το 1955.
Οταν ήρθαν, όμως, οι βενζινοκίνητες μηχανές, οι επενδύσεις έγιναν απαγορευτικές για την εποχή και ο πατέρας του Μανόλη Βασιλάκη αναγκάζεται να αφήσει το λιοτρίβι. Ο τελευταίος ταξιδεύει για χρόνια ως μηχανικός του Εμπορικού Ναυτικού, αλλά κουβαλά μαζί του την ιστορία της οικογένειας. Τελικά, επιστρέφει στον τόπο του, γνωρίζει τη γυναίκα του και γράφει τη νέα ιστορία της οικογένειας. Με τα χρήματα από τα καράβια ο κ. Μανόλης Βασιλάκης γίνεται ο πρώτος που φέρνει στην περιοχή τα νέα μηχανήματα σύνθλιψης. Αυτά όμως δεν επαρκούν για τους παραγωγούς που εξυπηρετεί και αποφασίζει να επενδύσει.
Με μια μικρή επιχορήγηση και αφού συγκεντρώνει χρήματα από πωλήσεις κτημάτων επενδύει ένα σημαντικό ποσό 3,5 εκατ. ευρώ με μια γραμμή παραγωγής τυποποίησης, τα μηχανήματα σύνθλιψης και τις σύγχρονες ανοξείδωτες δεξαμενές. Σήμερα το κτήμα εξυπηρετεί 3.500 παραγωγούς και διαθέτει δυνατότητα επεξεργασίας 12 τόνων την ώρα. Οι δεξαμενές, όπως και τα γυάλινα μπουκάλια, κρύβουν τα μυστικά του λαδιού.
Η θερμοκρασία του χώρου της επεξεργασίας και αποθήκευσης πρέπει να είναι σταθερή στους 25-26 βαθμούς Κελσίου, ενώ το λάδι χρειάζεται σκιερό χώρο. Το λάδι πρέπει να μην έρχεται καθόλου σε επαφή με τα πλαστικά μπουκάλια, διότι αλλοιώνεται, όπως εξηγεί η υπεύθυνη Νέων Αγορών και Ιχνηλασιμότητας Γεωργία Βασιλάκη. Το πλαστικό απαγορεύεται διά ροπάλου στη μονάδα, ενώ προκειμένου να μην οξειδώνεται το λάδι στις δεξαμενές και τα μπουκάλια αφαιρείται το οξυγόνο και το κενό αντικαθίσταται με άζωτο. Επιπλέον, ο καθένας μπορεί να παρακολουθήσει την παραγωγή από το χωράφι έως την τυποποίηση (ιχνηλασιμότητα).
Στο Κτήμα Βασιλάκη απασχολούνται 15-20 άτομα, ενώ τα μέλη της οικογένειας δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για να προωθήσουν το λάδι έξω από την Κρήτη: ο κ. Μανόλης Βασιλάκης από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου και η Γεωργία Βασιλάκη ως υπεύθυνη Νέων Αγορών. Η τελευταία σπούδασε μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, δίνει μαθήματα γευσιγνωσίας και παρουσιάζει τη μονάδα στους επισκέπτες, ενώ πουλά και στους τουρίστες όποτε υπάρχει ευκαιρία. Η Ειρήνη Βασιλάκη, ως υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων και Προϊόντος, καθημερινά σκέφτεται πώς θα βελτιώσει το προϊόν, ιδιαίτερα όσον αφορά τα βιολογικά λάδια. Η εταιρεία πραγματοποιεί τζίρο 1,7 εκατ. ευρώ και μελετά το επόμενο βήμα της.
Οσο για τα αποτελέσματα του Κτήματος, γι’ αυτά μιλάει η ίδια η αγορά του λαδιού, καθώς το ελαιοτριβείο αποκαλείται μεταξύ σοβαρού και αστείου «το ελαιοτριβείο με τις μοκέτες». Είναι τόσο καθαρό που προξενεί απορίες σε μερικούς. Οποιος έχει απορίες, όμως, ή ακόμη και παράπονα, μπορεί να συμπληρώσει το σχετικό έντυπο που υπάρχει στον χώρο…
Πηγή: newmoney.gr
