Από μια Ιταλίδα τουρίστρια που πέρασε τις διακοπές της στη χώρα
Την καλύτερη διαφήμιση για τον τουρισμό και τη χώρα μας αποτελεί η επιστολή της Ιταλίδας τουρίστριας Κιάρας Φερραρέζε η οποία δημοσιεύτηκε στην ιταλική εφημερίδα Corriere Della Sera, στις 21 Σεπτεμβρίου.
Την μετάφραση της επιστολής, έκανε ο συμπατριώτης μας αρχιτέκτονας μηχανικός κος Νίκος Περβανίδης.
Η επιστολή, αξιολογήθηκε από την εφημερίδα και δημοσιεύθηκε σε ολοσέλιδο αφιέρωμα, ως η καλύτερη των επιστολών που στάλθηκαν την περασμένη εβδομάδα.
Στην επιστολή – ύμνο για τη χώρα μας αναφέρεται συγκεκριμένα:
«Ας αγκαλιάσουμε σφιχτά την Ελλάδα, την τελευταία παραλία της Ευρώπης
Δεν παύω να σκέφτομαι την παρα πολύ σύντομη εβδομάδα, των διακοπών, που πέρασα αυτό το καλοκαίρι στα ελληνικά νησιά.
Με το που έκλεισα τον χώρο χειραποσκευών του αεροπλάνου, εδώ και μερικές εβδομάδες, έκλεισα μαζι κι εκείνο το φωτεινό παράθυρο, που βλέπει στο γαλάζιο ή μάλλον στα τόσα γαλάζια του Αιγαίου.
Με τα μάτια κλειστά και με μια κάποια αίσθηση θλίψης, προσπαθώ να καθορίσω τις αναμνήσεις εκείνες, που θα μου χρησιμεύσουν σαν απόθεμα ομορφιάς και ανθρωπιάς για όλο τον υπόλοιπο χρόνο.
Ανήκω στην πολυάριθμη κατηγορία των ερωτευμένων με την Ελλάδα, που συναντιόνται σε κάθε παραλία, πάντα έτοιμοι ν’ απαρριθμίσουν όλα τα νησιά που επισκέφθηκαν, να προτείνουν τα πιο όμορφα, και να νοιώσουν ικανοποίηση όταν κάποια γνώμη συμφωνεί με τους άλλους, αλλά και λίγη ζήλεια για κάποιον που εχει δει περισσότερα. Σ’ αυτές τις παραλίες ανταμώνουν Γάλλοι, Βέλγοι, Γερμανοί, Ρώσοι, πολλοί Ολλανδοί, Σκανδιναβοί και, φυσικά, Ιταλοί.
Σ’αυτές τις παραλίες, που ομιλούνται κατι μπερδεμένα και απίθανα αγγλικά, αισθάνεται κανείς οτι ανήκει σ’ενα και μόνο λαό .
Ναι, γιατι η Ελλάδα είναι ακριβώς η παραλία της Ευρώπης, το ακραίο τέλος: αρκετά μακριά ωστε να δραπετεύσεις από την καθημερινή ζωή και αρκετά κοντά και οικεία για να νοιώσεις σαν στο σπίτι σου.
Είναι πάνω απ ‘όλα οι Έλληνες, που σε κάνουν να νοιώσεις σαν στο σπίτι σου.
Είναι αυτοί, που συνεννοούνται σ’ ολες τις γλώσσες αυτής της τρελλής Ευρώπης και μάλιστα αναγνωρίζουν απο μακριά, με μια ματιά, τις ποικίλες εθνικότητες των τουριστών, χαιρετώντας τον καθένα στη γλώσσα του.
Είναι αυτοί, που σου νοικιάζουν ομπρέλλες σε προσιτές τιμές και που σου σερβίρουν πιάτα λαχανικών με γεύση λαχανικών. Είναι αυτοί, που λατρεύουν με αφοσίωση τις εικόνες μιας αρχαίας και συναρπαστικής πίστης, αλλά δεν δυσφορούν μπροστά σ΄ εκείνους που πιστεύουν σε διαφορετικό Θεό.
Γνωρίζουμε όλοι, ότι η Ελλάδα είναι φτωχή, ότι τ’ αεροδρόμια έχουν δοθεί στους Γερμανούς, ότι με δυσκολία τα βγάζουν πέρα.
Ωστόσο, εδώ δεν λείπει η ευγένεια, κανείς δεν σε κοιτάζει με περιφρόνηση, αν δεν ξέρετε αγγλικά, όλοι είναι έτοιμοι να σας βοηθήσουν ακόμα και μέσα στη νύχτα εάν π.χ. έχετε ξεχάσει τα φώτα του αυτοκινήτου αναμμένα και βρεθείτε χωρις μπαταρία, (οπως μου συνέβη δύο φορές ).
Σχεδόν παντού υπάρχουν κάποιοι Ευρωπαίοι, που εγκατέλειψαν τη χώρα καταγωγής τους και ήρθαν εδώ για να καλλιεργήσουν πεπόνια ή να πουλήσουν χειροποίητα καφτάνια. Σιγουρα θα υπάρχει λόγος.
Στην Ελλάδα αισθάνεται κανεις πραγματικά Ευρωπαίος. Ευρωπαίος όπως θα έπρεπε να ειναι: πολιτισμένος, φιλικός, ανεκτικός.
Ας αγκαλιάσουμε σφιχτά τους Ελληνες και όχι μόνο επειδή μας έδωσαν τον Όμηρο, τον Πλάτωνα και πολλούς άλλους, αλλά και γι αυτό που μας δωρίζουν τώρα, από άποψη ανθρωπιάς.
Κιάρα Φερραρέζε
21 Σεπτεμβρίου 2017».
Πηγή: εφημερίδα Η ΡΟΔΙΑΚΗ/ rodiaki.gr
